W dobie otwartych granic i coraz częstszych podróży międzynarodowych wiele rodzin staje przed koniecznością przygotowania formalności związanych z wyjazdem dziecka za granicę. Może to być wycieczka szkolna, wakacje z jednym z rodziców, kolonie lub odwiedziny u rodziny mieszkającej za granicą. W każdej z tych sytuacji warto wiedzieć, jakie dokumenty będą potrzebne, aby uniknąć stresujących niespodzianek na lotnisku czy przejściu granicznym.
Temat ten budzi emocje szczególnie w kontekście rodziców rozwiedzionych lub żyjących w separacji. Brak zgody jednego z opiekunów może skutecznie zablokować wyjazd, a nawet prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. W tym artykule omówimy, kiedy wymagana jest zgoda na wyjazd dziecka, jak powinna wyglądać oraz jakie przepisy regulują te kwestie.
Zgoda na wyjazd dziecka za granicę jest wymagana w sytuacjach, gdy dziecko ma mniej niż 18 lat i wyjeżdża:
Jeśli dziecko podróżuje z obojgiem rodziców, zgoda nie jest konieczna, ale w praktyce – szczególnie w przypadku podróży poza Unię Europejską – warto mieć przy sobie dokument potwierdzający, że rodzice sprawują opiekę nad dzieckiem.
W sytuacjach, gdy rodzice są rozwiedzeni lub pozostają w konflikcie, a władza rodzicielska przysługuje im wspólnie, konieczne jest uzyskanie zgody obojga. Brak takiej zgody może zostać uznany za próbę uprowadzenia dziecka.
Zgoda na wyjazd dziecka za granicę nie musi mieć specjalnej formy urzędowej, ale musi spełniać określone kryteria. Powinna być przede wszystkim:
W praktyce najlepiej przygotować dokument w dwóch wersjach językowych – polskiej oraz kraju docelowego lub angielskiej. W przypadku niektórych państw wymagane może być także notarialne poświadczenie podpisu. Tego rodzaju sprawy możesz załatwić z pomocą naszej kancelarii.
Kwestia wyjazdu dziecka za granicę regulowana jest przede wszystkim przez przepisy kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Kluczowe znaczenie mają artykuły dotyczące wykonywania władzy rodzicielskiej i istotnych spraw dziecka. Wyjazd za granicę traktowany jest jako właśnie taka istotna sprawa – podobnie jak wybór szkoły czy zmiana miejsca zamieszkania.
Zgodnie z przepisami, jeżeli rodzice nie są w stanie się porozumieć, decyzję podejmuje sąd opiekuńczy. Wniosek o wyrażenie zgody na wyjazd można złożyć samodzielnie lub za pośrednictwem prawnika. Jeżeli potrzebujesz pomocy w tego typu sprawach, skontaktuj się z nami przez formularz kontaktowy.
Zdarzają się sytuacje, w których nie ma możliwości wcześniejszego uzyskania zgody – np. nagłe wypadki rodzinne czy konieczność szybkiego wyjazdu za granicę. W takich przypadkach wiele zależy od linii lotniczych, służb granicznych i przepisów kraju docelowego. Choć czasem wystarcza ustna zgoda przekazana przez telefon, to w świetle prawa może to być niewystarczające.
Szczególnie rygorystyczne są państwa spoza UE, które mogą nie wpuścić dziecka bez właściwej dokumentacji. Przykładem mogą być Kanada, Stany Zjednoczone, Australia czy kraje arabskie.
Wielu rodziców nie zdaje sobie sprawy z formalnych wymagań związanych z wyjazdem dziecka. Poniżej przedstawiamy listę najczęstszych błędów:
Aby uniknąć takich problemów, warto skonsultować się wcześniej z prawnikiem specjalizującym się w prawie rodzinnym, który podpowie, jak poprawnie sporządzić dokumentację.
W rodzinach, gdzie obowiązuje opieka naprzemienna, sytuacja może się nieco komplikować. Teoretycznie oboje rodzice mają równe prawa do podejmowania decyzji dotyczących dziecka. Jednak wyjazd za granicę nadal wymaga zgody drugiego opiekuna, jeśli nie został on wcześniej upoważniony do samodzielnego decydowania w takich sprawach.
W praktyce warto ustalić zasady wspólnie i zapisać je w porozumieniu wychowawczym lub orzeczeniu sądu, które może zawierać postanowienia dotyczące wyjazdów zagranicznych.
Wyjazd dziecka bez wymaganej zgody może być potraktowany jako uprowadzenie rodzicielskie, co wiąże się z bardzo poważnymi konsekwencjami – zarówno cywilnymi, jak i karnymi. W przypadku zgłoszenia przez drugiego rodzica odpowiednich służb, sprawa może zostać przekazana do sądu lub zgłoszona w ramach konwencji haskiej o uprowadzeniu dziecka za granicę.
Zdarza się, że granice zostają przekroczone bez kontroli, jednak w razie problemów za granicą – np. w sytuacji hospitalizacji dziecka – brak zgody drugiego rodzica może uniemożliwić podejmowanie ważnych decyzji przez osobę towarzyszącą.
W sytuacji, gdy jeden z rodziców nie wyraża zgody na wyjazd dziecka za granicę, a drugi uznaje go za konieczny lub uzgodniony z dzieckiem, jedyną legalną drogą jest skierowanie sprawy do sądu rodzinnego. Wniosek powinien zawierać informacje o planowanej podróży – jej celu, terminie, miejscu pobytu oraz osobach towarzyszących. Do wniosku warto dołączyć kopię paszportu dziecka, plan podróży, potwierdzenia rezerwacji oraz wszelkie dokumenty uzasadniające potrzebę wyjazdu. Sąd może także przesłuchać obie strony oraz, jeśli uzna to za zasadne, dziecko.
Postępowanie sądowe nie jest automatyczne i może potrwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Dlatego nie warto zwlekać z jego wszczęciem, jeśli konflikt między rodzicami uniemożliwia uzyskanie zgody. Sąd każdorazowo ocenia, czy wyjazd leży w najlepiej pojętym interesie dziecka. W przypadku pozytywnego rozstrzygnięcia orzeczenie sądu zastępuje zgodę drugiego rodzica. Dokument ten należy mieć przy sobie w trakcie przekraczania granicy, tak samo jak pisemną zgodę, gdy oboje opiekunowie wyrażają na to zgodę dobrowolnie.
Choć wiele osób decyduje się przygotować dokument samodzielnie, skorzystanie z pomocy prawnika pozwala uniknąć błędów i zapewnić zgodność z wymogami prawnymi. Szczególnie w przypadkach konfliktowych lub gdy rodzic nie zgadza się na wyjazd, wsparcie kancelarii prawnej może okazać się nieocenione.
W naszej kancelarii oferujemy kompleksowe wsparcie: od przygotowania zgody po reprezentację w postępowaniu sądowym. Jeśli potrzebujesz porady, odwiedź naszą stronę kontaktową i skorzystaj z konsultacji.
Zgoda ustna na wyjazd dziecka za granicę, nawet jeśli została udzielona w obecności świadków lub nagrana, nie ma mocy prawnej porównywalnej z dokumentem pisemnym. W praktyce służby graniczne, a także linie lotnicze i inne podmioty kontrolujące podróż, wymagają oficjalnego, pisemnego potwierdzenia zgody rodziców lub opiekunów prawnych. Wynika to z faktu, że ustne oświadczenia są trudne do zweryfikowania, mogą budzić wątpliwości co do ich autentyczności i zakresu, a także nie pozwalają na precyzyjne określenie warunków wyjazdu.
Brak formalnego dokumentu w wielu przypadkach może skutkować odmową wjazdu lub wylotu dziecka z kraju. Aby uniknąć takich problemów, konieczne jest sporządzenie pisemnego oświadczenia zawierającego dane dziecka, osoby towarzyszącej, cel podróży oraz daty wyjazdu i powrotu.
W wielu sytuacjach zgoda na wyjazd dziecka za granicę nie wymaga formalnego poświadczenia notarialnego — wystarczy zwykły, pisemny dokument podpisany przez rodzica lub opiekuna prawnego. Jednak coraz częściej zarówno niektóre państwa, jak i biura podróży lub linie lotnicze, rekomendują lub wręcz wymagają, aby podpis na takiej zgodzie został potwierdzony przez notariusza. Dzięki temu dokument zyskuje wyższą rangę prawną i staje się trudniejszy do podważenia w razie ewentualnych sporów czy kontroli granicznych.
Notarialne potwierdzenie podpisu to nie tylko forma zabezpieczenia prawnego, ale także sygnał dla urzędników, że dokument jest autentyczny i został sporządzony z zachowaniem wszelkich wymogów formalnych. Jest to szczególnie ważne w przypadku podróży do krajów o odmiennych systemach prawnych, gdzie standardy dokumentacji mogą znacznie się różnić. Przykładowo, niektóre państwa mogą wymagać dokładnej weryfikacji dokumentów lub ich tłumaczenia uwierzytelnionego, a brak notarialnego potwierdzenia może skutkować odmową wjazdu.
Prócz zgody na wyjazd warto upewnić się, że dziecko posiada aktualny dokument tożsamości (dowód osobisty lub paszport) oraz kontakt do rodziców w razie sytuacji awaryjnej. Warto sprawdzić termin ważności dokumentu, ponieważ wiele państw wymaga, aby paszport był ważny jeszcze przez określony czas po planowanym powrocie.
Kolejnym istotnym elementem jest wykupienie odpowiedniego ubezpieczenia podróżnego, które pokryje koszty leczenia, ewentualnej hospitalizacji czy transportu medycznego. Ubezpieczenie to daje spokój zarówno dziecku, jak i rodzicom, zabezpieczając przed nieprzewidzianymi wydatkami za granicą. W przypadku podróży do krajów Unii Europejskiej warto dodatkowo zadbać o posiadanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), która umożliwia korzystanie z publicznej opieki zdrowotnej na terenie UE.
Przygotowanie dokumentacji związanej z wyjazdem dziecka za granicę to proces, który wymaga staranności i rozwagi. Warto działać z wyprzedzeniem, skonsultować się z prawnikiem i zadbać o zgodność z wymogami prawnymi kraju docelowego.
Jeśli masz pytania lub potrzebujesz pomocy w przygotowaniu dokumentów, skontaktuj się z naszą kancelarią przez formularz kontaktowy. Sprawdź też nasze usługi z zakresu pełnomocnictw oraz prawa rodzinnego – pomożemy Ci szybko i skutecznie.
Podział majątku, sprawy dotyczące zasiedzenia, rozwód, odszkodowanie, zadośćuczynienie, upadłość firm, upadłość konsumencka, restrukturyzacja - to jedne z nielicznych spraw, przy rozwiązaniu których pomocny jest adwokat. Ponadto tego typu specjalista, jego wiedza, doświadczenie, a także merytoryczne podejście do sprawy będą nieocenione w przypadku przeprowadzenia procesu separacji. To bardzo istotny etap w życiu ludzi, których pozycie małżeńskie wygasło, jednak mają ze sobą wspólne dobro materialne lub niematerialne i chcą o nie odpowiednio zadbać. W takich sytuacjach z pomocą przychodzi adwokat, który realnie oceni sytuację oraz wyjaśni ja powinna przebiegać separacja.
Adwokat jest osobą, która posiada nie tylko uprawnienia do udzielania porad prawnych, ale przede wszystkim jest w stanie fachowo doradzić w jaki sposób wybrnąć z trudnej sytuacji. Dodatkowo reprezentuje klientów przed sądami powszechnymi, a także organami państwowymi.
Dobry adwokat posiada nie tylko doświadczenie i zasób wiedzy, dzięki którym jest w stanie realnie ocenić sytuację klienta i umiejętnie mu pomóc, ale także intuicję, która w tym zawodzie jest bardzo istotna. Adwokat posiada niezbędne uprawnienia, które wykorzystuje podczas oferowania pomocy prawnej swoim klientom. Ten wykwalifikowany specjalista udziela porad prawnych, a także sporządza opinie i akty prawne oraz ma moc reprezentowania swoich klientów przed różnymi organami, takimi jak: administracja czy sądy. Adwokat pomaga swoim klientom w sprawach karnych, karnoskarbowych, a także gospodarczych czy pracowniczych. Ponadto jego zasób wiedzy i doświadczenia jest na tyle duży, żeby pomóc klientowi w sytuacji związanej z problemami gospodarczymi oraz sądowo-administracyjnymi niezależnie od branży.
Klienci mogą liczyć również na kompleksową obsługę prawną przedsiębiorstwa niezależnie od prowadzonej działalności, a także w kwestiach związanych z prawem budowlanym oraz nieruchomościami, ich obrotem. Adwokaci służą pomocą w sprawach windykacji, roszczeń pracowniczych czy ubezpieczeń społecznych oraz przy sprawach egzekucyjnych. Tak samo jest w przypadku spraw rodzinnych i spadkowych. Szczególnie ta ostatnia grupa jest dość szeroka, ponieważ obejmuje między innymi sprawy dziedziczenia, podziały spadku, rozwody, podziały majątków, a także wszystkie kwestie związane z opieką nad dziećmi, alimentami, ubezwłasnowolnienie i kontakty z dzieckiem. Zupełnie odrębną grupą pomocy są sprawy związane z separacją. Jest to bardzo złożona kwestia dla klientów, dlatego pomoc wyspecjalizowanego fachowca jest na wagę złota.
Wybór specjalisty, który pomoże w sprawach związanych z separacją nie jest prosty, dlatego warto postawić na renomowaną kancelarię adwokacką, która oferuje pomoc doświadczonych i wykwalifikowanych specjalistów o ogromnym zasobie wiedzy. To oni będą w stanie bez problemu doradzić swoim klientom w jaki sposób poradzić sobie w trakcie rozwiązywania spraw związanych z separacją. Warto podkreślić, że bardzo duże znaczenie ma podczas separacji wydanie orzeczenia separacji, szczególnie w przypadku z określeniem winy jednego z małżonków, dlatego pomoc adwokata w tym zakresie jest nieoceniona. Pozyskiwanie odpowiednich dokumentów i ich uzupełnianie oraz przygotowanie stosownych wniosków i zaświadczeń oraz kierowanie ich do właściwych instytucji wymaga sporej wiedzy w tym zakresie.
Ponadto zupełnie inaczej wygląda kwestia, kiedy małżonkowie chcą starać się o alimenty, bądź konieczny jest podziału dużego majątku. To sytuacje, które wymagają dużej znajomości prawnej. Ponadto klienci posiadający doświadczonego i wyspecjalizowanego adwokata są w stanie wywalczyć więcej nie tracąc przy tym wiele nerwów, niż Ci którzy występują przed sądem bez prawnika.
Decydując się na adwokata, który poprowadzi sprawę o separację warto wybrać osobę, którą już od pierwszego spotkania będzie można obdarzyć zaufaniem. Warto mieć na uwadze, że tego typu sprawy wymagają cierpliwości, a czasami wielogodzinnych spotkań i zwierzeń, dlatego adwokat od separacji to nie może być osoba wybierana przypadkowo, do której nie ma się zaufania. Tym bardziej należy zwrócić uwagę na fakt, że nie trzeba podpisywać umowy z pierwszym prawnikiem, z którym prowadzone są rozmowy dotyczące separacji. Tego typu spotkania są dość intymne, dlatego należy znaleźć wspólny język ze swoim rozmówcą, adwokatem, by rozmowa była przeprowadzona w sposób profesjonalny i wartościowy, ale przede wszystkim by przyniosła wymierne korzyści dla klienta.
Na samym początku dobrze jest to wytłumaczyć czym jest separacja, ponieważ to klucz do zrozumienia kwestii związanej z pomocą adwokata.
Separacja to przede wszystkim rozdzielenie pożycia pomiędzy kobietą a mężczyzną w sposób całkowity, ale nietrwały. Przy czym taka sytuacja może być przejściowym okresem i zdarzają się sytuacje, że osoby będące w separacji mogą z czasem zdecydować się na podjęcie próby ponownego wejścia w pożycie małżeńskie. O tym jasno mówi ustawa zawarta w Dzienniku Ustaw.
Separacja dotyczy relacji kiedy nastąpił pełny zanik więzi emocjonalnej, a także gospodarczej, bądź fizycznej między partnerami. Taka sytuacja stanowi przesłankę do wydania orzeczenia o separacji. Warto wziąć pod uwagę fakt, że sąd może odrzucić wniosek jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że wydanie decyzji o separacji mogłoby negatywnie wpłynąć na małoletnie dzieci.
Przede wszystkim warto mieć na uwadze, że warto jest zainwestować w obecność i pomoc adwokata podczas sprawy dotyczącej separacji, ponieważ korzyści jakie wynikają z posiadania prawnika przy swoim boku w trakcie prowadzenia takiej sprawy zdecydowanie przewyższają ewentualne koszty z jakimi trzeba liczyć się wynagradzając specjalistę. Jeżeli chodzi o stawki warto mieć na uwadze, że wynagrodzenie adwokata jest ustalane indywidualnie z każdym klientem. Zwykle składowymi są różne czynniki mające związek z zakresem powierzonej sprawy, a także z jej złożonością, liczbą rozpraw, na których będzie musiał pojawić się adwokat.
Jeżeli chodzi o samą poradę prawną w sprawie dotyczącej separacji to koszt oscyluje w granicy około 200 zł za godzinę. Podczas niej klient ma okazje nakreślić sytuację oraz otrzymać niezbędne wsparcie, jakie mu jest potrzebne na tym etapie. Ponadto klient jest wtedy poinformowany o zakresie czynności jakie miałyby być prowadzone podczas sprawy.
Jeżeli chodzi o kolejne koszty to przygotowanie profesjonalnego pozwu rozwodowego to koszt oscylujący w granicach 500 do 1000 zł. Na tym etapie klient nie musi martwic się o niezbędne dokumenty jakie musi przygotować do wszczęcia sprawy. To właśnie leży w gestii adwokata.
Następnie warto wspomnieć o reprezentacji klienta przed sądem. To koszt zaczynający się od 4000 zł. Jednak tak jak zostało wspomniane - podczas pierwszego spotkania z adwokatem klient zostaje poinformowany o wszystkich kosztach związanych z prowadzeniem sprawy, a także zostają przedstawione mu wszelkie informacje dotyczące jej trwania i przebiegu oraz zakresu pomocy adwokata.
Adwokat jest to osoba, która w profesjonalny sposób doradzi klientowi w jaki sposób przebrnąć przez cały proces separacji począwszy od uzupełniania wszelkich dokumentów, przygotowania wniosku, a także pozwu o separację, aż po odebranie orzeczenia o separacji. Ponadto pomaga przygotować niezbędne dokumenty, które mają wpływ np. na wydanie decyzji o udowodnieniu winy jednego z małżonków, bądź przyznaniu alimentów. Zważywszy na fakt, że separacja jest to bardzo trudny czas w życiu człowieka, a także jego rodziny dobrze jest odpowiednio się do niego przygotować oraz mieć wsparcie profesjonalnego adwokata, który w najłatwiejszy sposób pomoże przebrnąć przez całą procedurę.
Przede wszystkim należy wyjaśnić, że separacja jest to uregulowanie pewnych spornych kwestii pomiędzy małżonkami dotyczących zakresu władzy rodzicielskiej, a także wspólnego zamieszkiwania czy ubiegania się o przyznanie alimentów. Ponadto jest to rozwiązanie dla wszystkich osób, które nie chcą wspólnie żyć, a potrzebują uregulowania prawnego swoich spraw, jednak nie chcą się rozwodzić
Warto mieć na uwadze, że osoby, które przebywają w separacji mogą zostać zobowiązany do wzajemnego wspierania się. Taka sytuacja ma miejsce jeżeli w związku występuje niepełnosprawność jednej osoby. W takiej sytuacji współmałżonek pomimo separacji jest zobowiązany do pomagania jej. Ta sama sytuacja ma miejsce kiedy pomimo separacji w małżeństwie występuje choroba współmałżonka. Prawo jasno nakazuje takich praktyk.
Jak można zauważyć posiadane adwokata podczas prowadzenia spraw o separacje to bardzo dobre rozwiązanie, które wzmacnia psychicznie klienta oraz ułatwia przebrnięcie przez cały proces prawny. Dzięki prawnikowi można liczyć na profesjonalną pomoc na każdym etapie współpracy, a także daje to możliwość reprezentowania klienta w sądzie. Warto skontaktować się, aby ustalić szczegóły.
Przemoc domowa to poważna sprawa, która każdego dnia ma wpływ na rodziny w całej Polsce. Jest to przestępstwo, które może być niezwykle trudne do wyleczenia dla osoby, która padła jego ofiarą. Wiele osób pozostaje w toksycznych związkach z nadzieją, że w końcu sprawy przybiorą lepszy obrót.
Przemoc w rodzinie obejmuje: przemoc fizyczną, seksualną i emocjonalną. Przemoc domowa może mieć wpływ na pewne aspekty rozwodu, więc ważne jest, aby znaleźć prawnika rozwodowego, który może pomóc Ci zebrać i przedstawić wszystkie istotne dowody, aby udowodnić przemoc domową i pomóc uzyskać nakaz ochrony przed nadużyciami, jeśli to konieczne. Niestety, przemoc może eskalować, gdy jedna osoba kończy związek, więc ważne jest, aby mieć plan i myśleć o swoim bezpieczeństwie i dobru swoich dzieci.
Przemoc domowa może być czynnikiem w sprawie rozwodowej, kiedy sądy podejmują decyzje w takich sprawach jak:
Niezależnie od tego, czy to Ty jesteś wykorzystywany, czy też jesteś oskarżony o przemoc domową, ważne jest dokumentowanie wszystkiego, aby udowodnić swoją stronę historii.
Niezależnie od tego, czy jest to sprawa karna czy rozwód, sądy podejmują decyzje w oparciu o fakty. Jeśli przemoc domowa jest kwestią w twoim rozwodzie, będziesz musiał dostarczyć odpowiednie dowody, aby pokazać, że miała ona miejsce. Najprostszym sposobem na to jest przedstawienie dowodu w postaci wyroku skazującego za przemoc domową. Jeśli Twój małżonek został skazany za przestępstwo związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego, sąd rodzinny zazwyczaj uzna to za wystarczający dowód, że doszło do znęcania się. Jeśli Ty lub Twoje dzieci padły ofiarą przemocy domowej, złożenie wniosku o nakaz ochrony przed przemocą może pomóc w ochronie Twojego bezpieczeństwa, a także dostarczyć dowodów.
Ważne jest, aby zgłaszać przypadki znęcania się organom ścigania za każdym razem, gdy mają one miejsce, nawet jeśli nie skutkują oskarżeniami karnymi lub wyrokiem skazującym. Funkcjonariusze organów ścigania mogą zeznawać jako świadkowie w sprawach dotyczących przemocy domowej i rozwodów, podobnie jak przyjaciele, członkowie rodziny, nauczyciele, lekarze, pracownicy socjalni lub ktokolwiek, kto słyszał lub widział nadużycie. Chociaż może to być zniechęcające, Ty również możesz zeznawać. Oprócz pomocy w załatwieniu innych spraw związanych z rozwodem, Twój adwokat może pomóc Ci przygotować się przed złożeniem zeznań i działać jako Twój zagorzały obrońca w sądzie.
Obdukcja pozwala na udokumentowanie poniesionych przez Ciebie obrażeń – zadrapań, czy siniaków. Jeśli udałeś się na pogotowie z powodu obrażeń spowodowanych przez Twojego oprawcę, dokumentacja medyczna związana z przypadkami przemocy domowej może dostarczyć przekonujących dowodów. Aby obdukcja mogła stanowić dowód w postępowaniu sądowym, należy zgłosić się do lekarza w zakładzie medycyny sądowej, istnieje też możliwość skierowania do niego przez policję lub sąd.
Niebieska Karta jest wyspecjalizowanym kwestionariuszem, który może zostać wykorzystany podczas postępowania rozwodowego.
Innym sposobem na udowodnienie przemocy domowej jest dokumentowanie wszystkiego. Notuj daty, godziny i szczegóły każdego incydentu, co twój współmałżonek robił i mówił, a także świadków, którzy mogli zaobserwować dane zachowanie. Może to pomóc udowodnić schemat nadużycia i mieć znaczący wpływ na takie kwestie jak opieka nad dziećmi. Ponadto, zachowaj wszelkie e-maile, wiadomości tekstowe, wiadomości głosowe lub posty/wiadomości z mediów społecznościowych od współmałżonka. Posiadanie doświadczonego adwokata rozwodowego po swojej stronie może pomóc Ci przejść przez kontrowersyjny rozwód, chronić swoje interesy i pociągnąć sprawcę do odpowiedzialności.
Alimenty za znęcanie się psychiczne są ustalane przez sąd, aby pomóc ofierze znęcania się psychicznego w odzyskaniu finansowej stabilności po rozwodzie.
Alimenty za znęcanie się psychiczne mogą obejmować koszty leczenia, takie jak terapia lub leki, a także inne koszty życiowe, takie jak opłaty miesięczne i opłaty za usługi. Alimenty te mogą być ustalone na okres do trzech lat po rozwodzie lub dłużej, jeśli sąd uważa to za stosowne.
Aby ubiegać się o alimenty za znęcanie się psychiczne, ofiara musi przedstawić dowody na to, że jej były partner fizycznie lub psychicznie ją naruszył. Dowody te mogą obejmować dokumentację medyczną, świadectwa innych osób i inne materiały dowodowe. Ofiara musi również wykazać, że jej byłemu partnerowi należny jest obowiązek alimentacyjny i że ma on odpowiednie dochody do spłacenia alimentów.
Sama decyzja o przyznaniu alimentów należy do sądu. Sadowi można pomóc poprzez przedstawienie dowodów na to, że ofiara była ofiarami przemocy domowej lub innych form nadużycia ze strony swojego byłego partnera. Wszelkie informacje dotyczące historii relacji między stronami również są brane pod uwagą podczas procesu decyzji o alimentach.
Przemoc emocjonalna może być na początku subtelna. Zwykle atak następuje z czasem i niszczy poczucie własnej wartości współmałżonka. Poprzez słowa, zachowania i działania, małżonek powoli niszczy drugiego małżonka.
Rozwód po tym, jak byłeś w agresywnym związku, nigdy nie jest łatwy. Ale podczas gdy wiele osób nosi ślady nadużycia na swoim ciele, oznaki przemocy nigdy nie są tak jasne, jeśli masz do czynienia ze znęcaniem się emocjonalnym.
Przemoc emocjonalna może przybierać wiele form, w tym:
Dobrym pomysłem jest prowadzenie dziennika każdego obraźliwego kontaktu, telefonu lub wiadomości od byłego partnera oraz zapisywanie kopii lub zrzutów ekranu wszystkich pisemnych nadużyć dla swojego adwokata. Dodatkowo w sprawie rozwodowej Twój prawnik może wykorzystać:
Sprawdź również: Jak przygotować odpowiedź na pozew o rozwód
Gdy Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczyna postępowanie w sprawie orzeczenia solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, strona z reguły zakłada, że nie masz szans w sporze z Organem. Tymczasem art. 116 ustawy Ordynacji Podatkowej jest tak skonstruowany, ze umożliwia skuteczną obronę – wiele jednak zależy od okoliczności konkretnego przypadku. Według art. 116. Ordynacji podatkowej za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej w organizacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna, a członek zarządu nie wskazuje mienia spółki, z którego można zaspokoić zaległości podatkowe spółki, albo też nie wykazał, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości, lub nie wykazał, że zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne. Dodatkowo wskazany artykuł przewiduje, że odpowiedzialność członka zarządu jest wyłączona, jeśli ten wykaże, że nie zgłosił wniosku o upadłość bez swojej winy.
Bezskuteczność egzekucji wobec spółki
Pomijaną, a niezwykle istotną kwestią, jest w praktyce fakt, że niezaspokojenie w postępowaniu egzekucyjnym, choćby części zaległości podatkowej spółki może skutkować odpowiedzialnością podatkową członków zarządu tej spółki, ale niezbędne jest wykazanie przez wierzyciela zastosowania środków egzekucyjnych do całego majątku dłużnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2012 r., II UK 152/11, Legalis). Bezskuteczność egzekucji trzeba rozumieć jako niemożność uzyskania zaspokojenia z całego majątku spółki, a nie tylko z pewnych jego składników (por. wyrok Sądu Najwyższego z 6 marca 2012 r., I UK 318/11, Legalis). Bardzo często organ podatkowy zajmuje jedynie rachunek bankowy firmy, pomija natomiast inne składniki majątkowe wskazane w sprawozdaniu finansowym – to wszystko można wykorzystać w obronie przed poniesieniem odpowiedzialności.
Przedawnienie roszczeń z art. 116 Ordynacji Podatkowej
Kluczowe może być również zbadanie terminu przedawnienia – paradoksalnie opieszałość organu we wszczęciu postępowania, a następnie wydaniu decyzji – może uwolnić od odpowiedzialności. Jeżeli w Twojej sprawie wszczęte zostało postępowanie w tym przedmiocie, warto swoje możliwości i sposoby obrony skonsultować z prawnikiem. Działać trzeba nie na etapie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, ale już w momencie wszczęcia postępowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego. Jeżeli natomiast spółka ma długi podatkowe, skonsultuj sprawę, choćby po to, aby takie postępowanie zostało wszczęte przeciwko Tobie. W celu umówienia się na konsultację zapraszam do kontaktu na [email protected].
Skarga pauliańska stanowi instrument prawny pozwalający wierzycielom na zaspokojenie się z rzeczy stanowiących niegdyś majątek dłużnika, a wchodzącej już w skład majątku innej osoby. Najczęściej dotyczy to nieruchomości, które zostały podarowane przez dłużnika członkom rodziny lub zbytych znacznie poniżej wartości.
Istotą skargi pauliańskiej jest udzielenie możliwości dochodzenia roszczeń wierzyciela, gdy wskutek czynności prawnej dłużnika osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, a w efekcie tego zabiegu osobą pokrzywdzoną został wierzyciel. Przykładowo skarga paulińska może dotyczyć zarówno darowizny nieruchomości, jak i jej sprzedaży poniżej wartości rynkowej. Chodzi o to, że na skutek danej czynności prawnej majątek dłużnika został uszczuplony, co doprowadziło do pokrzywdzenia wierzyciela poprzez: uniemożliwienie odzyskania należności lub ograniczenie takich możliwości.
Zgodnie z treścią art. 527 § 1.Kodeksu cywilnego: „Gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć.” Kiedy czynność prawna jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzyciela Zgodnie z treścią przepisów art. 527 § 2 Kodeksu cywilnego” „Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności.” Należy zaznaczyć, że niewypłacalność lub jej pogłębienie może być skutkiem zarówno czynności nieodpłatnej (np. darowizny), jak i czynności odpłatnej (np. sprzedaży).
Przykładowo czynność odpłatna będzie powodować niewypłacalność lub ją pogłębiać, gdy otrzymane w zamian lub należne dłużnikowi świadczenie ma mniejszą wartość niż to, co dłużnik dał w zamian (np. sprzedaż nieruchomości po zaniżonej cenie), albo obiektywnie patrząc jest nieściągalne. Jeżeli natomiast dłużnik wyzbył się tego co otrzymał w zamian (np. środki pieniężne otrzymane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczył na spłatę innych wierzycieli), a uzyskane świadczenie było ekwiwalentne (sprzedaż nieruchomości nastąpiła po cenie rynkowej), to wierzyciel nie może zaskarżyć takiej czynności prawnej.
Skarga paulińska ma postać zwykłego pozwu cywilnego. Przy czym powództwo nie sprowadza się tu do żądania zasądzenia od dłużnika określonej kwoty pieniędzy. Sprowadza się do żądania uznania przez sąd, że dana czynność prawna dłużnika (np. umowa darowizny) jest bezskuteczna w stosunku do wierzyciela, który wniósł pozew. Pozwanym jest osoba, która nabyła od niego dany składnik majątku (np. obdarowany lub osoba, która zakupiła nieruchomość po zaniżonej cenie). Jeżeli nabywca dokonał następnie rozporządzenia na rzecz innej osoby, to możliwość pozywania przechodzi na tą kolejną osobę – i tak dalej. W przypadku dalszego rozporządzenia wierzyciel może wystąpić z pozwem przeciwko kolejnemu nabywcy. Jeżeli osoba ta wiedziała o okolicznościach uzasadniających uznanie pierwotnej czynności dłużnika za bezskuteczną. (art. 531 § 2 Kodeksu cywilnego).
Dłużnik w postępowaniu sądowym ze skargi pauliańskiej może występować jedynie w charakterze świadka – nigdy strony pozwanej. Obrona przed skargą pauliańską na etapie przedsądowym Osoba pozwana może zwolnić się od zadośćuczynienia roszczeniu wierzyciela żądającego uznania czynności za bezskuteczną, a tym samym zachować nabitą rzecz, jeżeli: zaspokoi wierzyciela albo wskaże wierzycielowi mienie dłużnika wystarczające do jego zaspokojenia. (art. 533 Kodeksu cywilne) Obrona przed skarga pauliańską na etapie postępowania sądowego Niestety obrona przed skargą paulińska nie jest prosta i zazwyczaj niezbędna jest tu fachowa pomoc adwokat. Przepisy wprowadzają bowiem domniemania prawne, które obciążają pozwanego. Tym samym w określonych przypadkach to osoba pozwana musi przekonać sąd, że nie zachodzą przesłanki pozwalające uwzględnić skargę pauliańską. Poniżej wspomniane domniemania prawne: jeżeli skarżona czynność prawna została dokonana z osoba pozostającą z dłużnikiem w bliskich stosunkach (np. z żoną, córką, synem, ojcem, matką, dziadkiem, babcią, wujkiem, ciocią), domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli (art. 527 § 3 Kodeksu cywilnego) jeżeli skarżona czynność prawna została dokonana z przedsiębiorcą pozostającym z dłużnikiem w stałych stosunkach gospodarczych, domniemywa się, że było mu wiadome, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli (art. 527 § 4 Kodeksu cywilnego).
Obrona przed skargą pauliańską jest szczególne trudna w przypadku darowizny. Jeżeli bowiem na skutek zaskarżonej czynności prawnej druga strona uzyskała korzyść majątkową bezpłatnie, to taka czynność może zostać uznana z bezskuteczną. Chociażby osoba ta: nie wiedziała, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się o tym dowiedzieć (art. 528 Kodeksu Cywilnego). Wszystko, co zostało napisane powyżej, znajduje zastosowanie również w przypadku, gdy dłużnik działał z zamiarem pokrzywdzenia przyszłych wierzycieli. Przy czym jeżeli druga strona uzyskała od dłużnika korzyść majątkową odpłatnie (np. w drodze umowy sprzedaży), bezskuteczność czynności prawnej może zostać stwierdzona jedynie, gdy wiedziała ona o zamiarze dłużnika. (art. 530 Kodeksu cywilnego).
Powództwo o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną może zostać wytoczone w terminie 5 lat, licząc od daty dokonania przedmiotowej czynności prawnej. Przykładowo, jeżeli umowa darowizny została zawarta 28 kwietnia 2017 r., to pozew ze skargi pauliańskiej musi zostać nadany na poczcie lub złożony na biurze podawczym sądu najpóźniej w dniu 28 kwietnia 2022r.). Jest to tzw. termin zawity. Oznacza to, że nie ma jakiejkolwiek możliwości prawnej przywrócenia tego terminu. Nie ma też możliwości przerwania biegu tego terminu, tym samym spóźniony wierzyciel traci bezpowrotnie możliwość wystąpienia ze skargą pauliańską. Co za tym idzie traci możliwość zaspokojenia z rzeczy, która w ten sposób wyszła z majątku dłużnika. (art. 534 Kodeksu cywilnego)
Uwzględnienie przez sąd skargi pauliańskiej nie powoduje, że przedmiot zaskarżonej czynności prawnej (np. darowana nieruchomość) wraca do majątku dłużnika. Pozostaje on w majątku pozwanego (jest on nadal jego właścicielem). Przy czym wierzyciel może skierować do niego postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko dłużnikowi. Co istotne uwzględnienie skargi pauliańskiej powoduje, że dana czynność prawna jest bezskuteczna jedynie w stosunku do tego wierzyciela, który wytoczył powództwo. Wyrok ze skargi pauliańskiej nie daje jakichkolwiek korzyści pozostałym wierzycielom dłużnika. Wierzyciel może z pierwszeństwem przed wierzycielami osoby pozwanej dochodzić zaspokojenia z przedmiotu takiej czynności prawnej (np. z darowanej nieruchomości). (art. 532 Kodeksu cywilnego).
Prawo do uznania czynności dłużnika za bezskuteczną przysługuje nie tylko wierzycielowi, ale również syndykowi. Z chwilą ogłoszenia przez Sąd upadłości danego dłużnika uprawnienie to będzie przysługiwało wyłącznie syndykowi, który reprezentuje wszystkich wierzycieli. Wówczas w przypadku, gdy Sąd uzna wniesioną skargę pauliańską za zasadną, orzeka on o bezskuteczności czynności prawnej dłużnika względem masy upadłości. Składniki majątku upadłego, których próbował on się wyzbyć zostaną zaliczone do masy upadłości. Taki majątek będzie podlegał likwidacji w postępowaniu upadłościowym.
Należy pamiętać, że w swych działaniach syndyk jest ograniczony czasowo. Art. 534 Kodeksu Cywilnego wskazuje na pięcioletni termin na złożenie powództwa lub zarzutów. Po upływie tego terminu roszczenie wygasa.
E-sąd to jedyny Sąd w Polsce, do którego pozew można złożyć drogą elektroniczną – bez konieczności drukowania pozwu, wysyłania go pocztą, kompletowania załączników. Działa już od ponad 10 lat, ale przez okres jego funkcjonowania zarzucano mu wiele: zasądzanie roszczeń przedawnionych, fraudów, zawyżonych opłat i kosztów firm windykacyjnych. Stopniowo eliminowano te problemy kolejnymi nowelizacjami. Do e-sądu należy przyszłość polskiego sądownictwa i praktycy zakładają, że spraw rozpoznawanych w e-sądzie będzie coraz więcej.
Na dziś do e-sądu można kierować wyłącznie roszczenia pieniężne – najczęściej chodzi o niezapłacone faktury, ale może to być również dochodzenie roszczeń z tytułu niezwróconej pożyczki lub z tytułu wykupu obligacji. Sprawa nie może być jednak skomplikowana dowodowo, najlepiej też gdy druga strona (pozwany) nie kwestionuje roszczenia. W praktyce – tylko w przypadku bardzo prostych spraw prawnicy mają pewność, że nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym (czyli orzeczenie, z którym można iść bezpośrednio do komornika) zostanie wydany, w sprawach nieco bardziej zawiłych – bywa różnie. Niektórzy referendarze nie znajdują podstaw do wydania nakazu i odmawiają jego wydania. Inni uznają, że roszczenie nie budzi ich wątpliwości i powód uzyskuje satysfakcjonujące orzeczenie.
Opłata wynosi 1,25 procenta kwoty, której dochodzisz w pozwie do e-sądu. To znacznie mniej niż w przypadku zwykłej sprawy o zapłatę (gdzie w przeważającej większości) opłata wynosi 5 procent wartości przedmiotu sporu. W przypadku roszczenia o wartości 50.000 zł opłata w EPU wyniesienie 625 zł, w tradycyjnym papierowym postępowaniu upominawczym opłata to 2.500 zł.
Niewątpliwie zaletami e-sądu są: niska opłata od pozwu, szybkość postępowania, a także brak konieczności drukowania pozwu, załączników, przygotowania odpisów, kopii itp. Przez E-sąd można też złożyć wniosek do komornika. Nakaz jest (z reguły) wydawany szybciej niż w tradycyjnym postępowaniu. Teoretycznie wystarczy założyć konto i ma się niemal natychmiastową możliwość składania pozwów oraz dostęp do akt postępowania. Rejestracja i logowanie jest dostępne na stronie: https://www.e-sad.gov.pl/.
W e-sądzie nie ma rozpraw, nie trzeba ponosić kosztów dojazdów ani słuchać świadków. Nie zawsze jednak e-sąd to dobre rozwiązanie. Jeżeli sprawa nadaje się do postępowania nakazowego – lepiej dobrze się zastanowić nad wyborem postępowania. Choć wypełnienie pozwu w EPU ma z założenia intuicyjny charakter –sporządzenie go wcale nie jest takie proste. Gdy sprawa ma skomplikowany charakter e-sąd może być dla powoda zwykłą stratą czasu. Podobnie w sytuacji, gdy pozwany złoży sprzeciw od nakazu zapłaty. Co zatem robić? Poważniejszą sprawę lub pierwszą z nich najlepiej powierzyć profesjonalnemu pełnomocnikowi. Prawnik podpowie, czy sprawa nadaje się do e-sądu, a jeżeli tak- przygotuje za nas i złoży pierwszy pozew.
W celu uzyskania pomocy prawnej w zakresie skierowania sprawy do e-sądu zapraszam do kontaktu.
